CELLÂTLA AŞK

Ceyhun Balcı

Ukrayna’daki Rusya-ABD savaşının koyu gölgesi gündemi kaplamışken böyle bir konuya girmek yadırganabilir. Ama, gerçekte bu konunun yanı başımızdaki savaşla yakın ilgisi de yadsınamaz.

Aslına bakılırsa yanı başımızdaki savaşın önde gelen nedenlerinden birisidir NATO. Diplomatik dil kullanmaya gerek yok. NATO var olduğundan bu yana acı, gözyaşı, kan ve ölüm üreten bir suç örgütüdür.

Durum böyleyken, NATO’nun doğrudan ülkemize yönelik eylemleri belleklerimizdeki tazeliğini korurken, hükümet kanadının üst düzey yetkilisi İbrahim Kalın’ın“NATO’yu son derece başarılı bir yapı” olarak nitelemesi dehşet verici olduğu kadar akıl tutulması ürünüdür.

Bu arada, Cumhurbaşkanı da NATO’yu Ukrayna konusunda edilgen davranmakla suçlamakta gecikmedi. Sözcüsünün NATO’yu başarılı bulduğu Cumhurbaşkanı’nın bu başarıdan bir örnek beklemesini de olağan karşılamak gerekir.

Cellâtla aşk belirtisi değilse nedir?

İktidar böyle de muhalefet farklı mı?

İyi Parti heyetinin ABD’ye gideceği yansıdı geçenlerde basına.

Bu haberin ayrıntısında gizliydi şeytan.

Heyet CFR (Council on ForeignRelations – Dış İlişkiler Kurulu) ile görüşme isteğini bildiriyor. Amerikan emperyalizminin düşünce kuruluşudur bu kurul. İyi Parti’nin bunu bilmemesi olası mı?

“Özrü kabahatinden büyük” sözüne uyan şekilde CFR görüşmesinde Henry Barkey olmasın isteği bildiriliyor. Alınan yanıt okkalı ve bir o kadar onur kırıcı.

“Hadi oradan…” diye yanıtlıyor CFR yetkilisi Türkiye’nin ilk seçimde iktidara aday partisini.

CFR’yle görüşme isteğinin yersizliği bir yana Henry Barkey olmasın koşulunun bu kişinin 15 Temmuz darbe girişiminde adının geçmiş olmasından kaynaklı olduğu açık. İyi de! Henry Barkey, CFR’den bağımsız bir konumla ve kimlikle mi yer almıştı darbe girişiminde? CFR, bu darbe girişiminin önde gelen planlayıcısı ve özendiricisi değil miydi?

Bu arada, muhalefetin iktidarı Avrupa Konseyi’ndeki Rusya’nın üyeliğinin askıya alınması oylamasında “çekimser” kalmakla suçlaması “ne pahasına olursa olsun muhalefet” anlayışının bir yansıması olarak tarihteki yerini almış durumda.

Ülkemizin iktidarıyla, muhalefetiyle içinde bulunduğu durum budur.

İktidar kaynağı olarak Türk Milleti’ni görmek yerine uzaklarda ve de karanlıklarda aramak.

Öncelikli sorunumuz budur.

Baş etmemiz gereken birincil derttir.

Cellâtla aşk bitmeden işler yoluna girmez Türkiye’de.

Türk siyasetinin ülke sorunlarını çözmede umuda dönüşmesinin, gerçekten seçenek olmasının başka yolu yoktur.

Azim ve Karar, 28.02.2022