EDİP AKBAYRAM’IN ARDINDAN…

Ceyhun Balcı

Anadolu pop akımının belki de son adlarından biriydi.

Kişisel tanışıklığım yoktu.

Milyonlar gibi ben de onu sevenlerden ve onun da ötesinde onun diktiği ve büyüttüğü umut ağacının tutkunlarından biriydim.

Müziği etkileyici olduğu kadar ezgilerinin kökleri de tıpkı bedeni ve düşüncesi gibi bu topraklardaydı. Son derece üretken ve yaratıcı olduğu kuşkusuzdu.

Türkiye’nin son 75 yılına damga vuran, son çeyrek yüzyılda karşıtsız kalan karanlık dönemdeki duruşu da yaptığı müzik kadar değerliydi.

Çok iyi müzik yapan, sanat yapıtı üretmede kusursuz sayılabilecek çok sayıdaki değerin Cumhuriyet duyarlılığı konusunda kararlı, özgüvenli ve tutarlı davranamadığı yıllarda Edip Akbayram’ın eğilmez, bükülmez duruşu da bir o kadar paha biçilmezdi.

Gazeteciler, yazarlar, akademisyenler ve elbette tanınmış sanatçılar FETÖ çevresinde dört dönerken, birlikte fotoğraf vermeye can atarken Edip Akbayram Cumhuriyet mitinglerinin umudu yeşerten sesi, milyonların içini ısıtan güleryüzü olmayı yeğledi.

FETÖ’ye hayır diyebilen az sayıdaki bilinç anıtından birisi olma gururuyla donattı kendini.

Türkiye’nin FETÖ’nün yanı sıra bir diğer can düşmanı olan etnikçi bölücülükle de hiç işi olmadı. Solculuğu neredeyse etnikçi bölücülükle bir tutanların olur olmaz gerekçelerle oluşturduğu imza listelerinde de adına rastlanmadı hiçbir zaman.

Cumhuriyetin ve Atatürk devrimlerinin söz konusu olduğu hemen her yerde sesiyle, sözüyle, bedeniyle bulunmaktan bir an olsun geri durmadı.

Cumhuriyet yıkımının sona yaklaştığını varsayarak ağızları kulaklarına varanların ortalığı kapladığı bugünlerde gözü arkada kalmış olsa da sarsılmaz bir Cumhuriyetçi olarak üzerine düşeni fazlasıyla yaparak ayrıldı aramızdan.

İyi yaptığı işi dürüstlükle, dik duruşla bütünleştiremeyen sayısız insanın bulunduğu bu dünyanın seçkin ve saygın kişiliklerinden biriydi.

Tarık Akan, Zeliha Berksoy, Müşfik Kenter, Yıldız Kenter, Mücap Ofluoğlu, Kemal Sunal, Ferhan Şensoy, Macide Tanır…

Edip Akbayram az önce adını andıklarım arasında FETÖ’ye hiçbir koşulda yaklaşmayan, daha da önemlisi onun yarattığı tehlikenin bilincinde olanlar arasında hayatta kalan tek kişiydi.

Hiç kuşkusuz çok özlenecek!

Ama, ezgileri, duruşu ve Cumhuriyetçiliği anımsandıkça bu özlem biraz olsun giderilecek.

Yüce anısına saygı göstereceksek eğer onun yaptığı gibi Cumhuriyet’e sıkı sıkı sarılmayı sürdüreceğiz.

Azim ve Karar, 03.03.2025